امروز روز چهارشنبه، اول مهر سال هزاروسیصدو هشتادوهشته

روز اول مهر، مثل تمام روزهای دیگه ،که توبقیه ی سالهای قبل از 88 تکرار شدن،

 خاطرات تلخ و شیرین زیادی رو داره، ک مثل یک پیشونی بند بالای چهره اش دیده میشه

روز اول مهر به اندازه ی طول تاریخ مدرسه ها و به عدد دانش آموزها

خاطره ی شیرین روز اول حضور بچه ها تو مدارس رو با خودش داره .

همین معلمها و مدیرها و ناظمها و تمام کسایی که تو مدرسه هستند

تو این خاطرات با روز اول مهر شریکن.

اما این روز اول مهری یه خاطره ی تلخ رو در کنار تک تک خاطره های شیرین به همراه داره، که شاید کسی نباشه که ندونه چیه؟

اونم مصادف شدن روز اول مهر با روز دوم حمله عراق به ایرانه

درست همین امروز تو سال 59تا67بچه ها زیر موشکبارونها

با ترس و لرز از اینکه نکنه سقف کلاس درسشون تو یه بمبارون رو سرشون آوار بشه

 روز اول مهر رو با یه فضای متفاوت از من و شما تجربه کردن .

بعضی از همون بچه هام وقتی دیدن که این حمله ها داره تمام چیزهای خوب

 و خاطره هاشون رو از بین میبره

 تصمیم گرفتن بخطر همون خواستنی های دوست داشتنیشون

 مثل مادر-پدرشون، خواهر- برادراشون

و از همه مهمتر آب و خاکی که واسه اسلامی شدنش کلی از دوست هاشون رو از دست دادبودن

از کنار دوستا و خونواده هاو مدرسه هاشون فاصله بگیرن

و برن جلوی دشمن آب و خاکشون قد علم و کنن و بگن: تا ما رو این خاک پر ارزش هستیم هرگز نمیذاریم پوتینهاتون خاک مقدسش رو آلوده کنه

 حالا بعد گذشت حداقل 29 سال از آغاز اون ایستادنهای مقدس،

 تو سالگرد هفته دفاع مقدس ،

امروز من و تو، به یاد همه ی اونهایی که از اول مهر سال 59 تا 67 خودشون خاطره شدن ، هستیم

و راهشون و یادشون رو ارج میگذاریم و به یاد همتشون از خدا تشکر میکنیم

و براشون بهترین جایگاه رو از خدا میخوایم

و از خدا میخوایم که راه اونها و هدف اونها که همون عزت و سرفرازی در کنار داشته های اسلامی و معنویه تو وجود ما هم به یه ریشه تبدیل بشه.

آمین

حالا به یاد همونها که هیچ کاری رو بدون نام نامی خدا شروع نمیکردند و اعتقاد داشتن کاری که با بسم ا...شروع بشه نا تموم نمیمونه برای یه شروع صحیح تو این سال تحصیلی و مدد گرفتن برا یه شروع معنوی

بگو بسم ا... و

 وارد شو