ميرسم از صحن جمهوري چشمان دلت

تا ضريح سبز گيسوي پريشان دلت

ميرسم از غربت چشمان باران خورده ام

کوه بکوه منزل به منزل تا خراسان دلت

بي پناهم خسته ام مولاي من

کم از اهو نيستم آقا به قربان دلت

کاش نام ما هم ثبت مي کرديد عاقبت

در ميان دفتر سرخ شهيدان دلت

باز مي لرزد درون سينه آهوي دلم

ضامن آهو دو دست ما به دامان دلت